| സുനിൽ മാലൂർ
സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തര ഇന്ത്യയിൽ രാഷ്ട്രം കവലകൾ തോറും പ്രതിഷ്ഠിച്ചുവെച്ച സ്വാതന്ത്ര്യ സമരസേനാനികൾ ഒരിക്കൽ രാജ്യദ്രോഹികളായി മുദ്രകുത്തപ്പെട്ടിരുന്നു എന്നനുസ്മരിക്കുമ്പോൾ മാത്രമേ രാജ്യസുരക്ഷാ മറവിൽ ഫാസിസം ഫോർത്ത് എസ്റ്റേറ്റിന്റെ അസ്ഥിവാരത്തിൽ ഏൽപ്പിക്കുന്ന പ്രഹരത്തിലൂടെ രാജ്യതാല്പര്യം എത്രത്തോളം ജനാധിപത്യവിരുദ്ധമാകുന്നു എന്നതിനെയും ജനതയ്ക്ക് അറിയാനും അറിയിക്കാനുമുള്ള ഇടങ്ങളെയും ഏതളവുവരെ ഭയപ്പെടുന്നു എന്നതും വിലയിരുത്താനാകൂ.
നൂറ്റാണ്ടുകൾ നീണ്ട കോളനിവാഴ്ചയ്ക്കെതിരെ അനുരഞ്ജന ധാരയിലും അനനുരഞ്ജന ധാരയിലും ചെറുത്തുനിൽക്കാനുറച്ചവരെല്ലാം വമ്പൻ ഒരു ചെറുത്തുനിൽപ്പ് ആയുധമായി പത്രസ്ഥാപനങ്ങൾ തുടങ്ങിയിരുന്നു എന്നതും ഒന്നിനുപിറകെ ഒന്നായി ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും നടത്തിയിരുന്നു എന്നത് അംബാനിയുടെയും അദാനിയുടെയും ഇഛാ രാഷ്ട്രത്തിനു പേടിപ്പെടുത്തുന്ന ചരിത്ര ഓർമകളായി നിലനിൽക്കുന്നതു കൊണ്ടുകൂടിയാണ് ഒടുക്കം ഫാസിസം തന്റെ നിലനിൽപ്പിന്റെ പ്രധാന ഉപാധിയായ വർഗീയതയുടെ എതിർകക്ഷിക്കാരനെന്ന കേവല വൈകാരികതകകളെക്കൂടി സംതൃപ്തിപ്പെടുത്തും വിധം ഫോർത്ത് എസ്റ്റേറ്റിൽ നിന്നും തങ്ങളുടെ ആദ്യ ഇരയെ കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നത്.
പരിസ്ഥിതിയുടെയും പാർശ്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ടവരുടെയും ശബ്ദങ്ങൾക്കു കൂടുതൽ ഒച്ച പകർന്നു നിലനിന്നിരുന്ന ഒരു മാധ്യമ സ്ഥാപനത്തിന്റെ ദൃശ്യ മീഡിയം എന്ന നിലയ്ക്കാണ് മീഡിയ വൺ കടന്നുവരുന്നത്. കുറഞ്ഞ സമയംകൊണ്ട് ചർച്ചകൾക്കും സാധാരണ വാർത്തകൾക്കുമെല്ലാം ഏറെ പ്രേക്ഷകരെ നേടിയെടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞ മീഡിയ വൺ അവഗണിക്കപ്പെട്ടുപോകുമായിരുന്ന നിരവധി പരിസ്ഥിതി വിഷയങ്ങളെ പരിസ്ഥിതി സമരങ്ങളെ പാർശ്വവൽക്കരിക്കവർക്ക് നേരെയുള്ള കടന്നുകയറ്റങ്ങൾക്കെതിരെ മലയാളിക്ക് ചർച്ച ചെയ്യാതിരിക്കാൻ ആവാത്തവിധം സ്വീകരണ മുറികളിൽ എത്തിച്ചു.
സ്വാഭാവികമായും വികസനമെന്ന പേരിൽ ഒളിച്ചുകടത്താൻ ശ്രമിച്ച നിരവധി മൂലധന താല്പര്യങ്ങളെ അത് വല്ലാതെ ശ്വാസം മുട്ടിക്കുകയും ചെയ്തു.അതുകൊണ്ടുതന്നെ കേവലയുക്തിയോ ഭരണഘടനാപരമായ ഇഴകീറലുകളോ ഇല്ലാതെ ഗാന്ധിയെ രാജ്യദ്രോഹിയാക്കിയ ആ ബ്രിട്ടീഷ് കോടതിയിലെ വെപ്പുമുടി വെച്ച ന്യായാധിപന്മാരെ ഒന്നുകൂടി പുളകിതരാക്കി.
ഭരണകൂടത്തിന് നേരെ ഫാസിസം എന്ന് വിരൽചൂണ്ടുകയും അവരുടെ തടങ്കൽ പാളയങ്ങളിൽ നിന്നും ബിരിയാണി കിട്ടുകയും ചെയ്യും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന മലയാളിയുടെ വിചിത്രബുദ്ധി കോഴി മൂന്നുവട്ടം കൂവുന്നതിനു മുൻപ് തങ്ങളുടെ നീളൻ രോമങ്ങൾ മറ്റൊരുവൻ കൂടി വടിച്ചെടുത്തിരിക്കുന്നുവെന്ന മറ്റൊരു വാർത്തയ്ക്ക് പിന്നാലെ ഓട്ടം തുടങ്ങും.ഇളകില്ലെന്ന് ഉറച്ചുവിശ്വസിക്കുന്ന നാലാം തൂണിലെ മറ്റു ജിഹ്വകൾ തങ്ങളുടെ റേറ്റിങ് കൂട്ടാൻ ഇതുതന്നെ അവസരം എന്നുകണക്കാക്കി അവയ്ക്ക് പിന്നാലെ പായുകയും ചെയ്യും.
കണ്ണടച്ചിരിക്കുന്നത് നമ്മുടെതന്നെ കാഴ്ചയാണ്.മുതലാളിത്ത കാലത്തെ പുരോഗമന മാധ്യമങ്ങൾപോലും ലാഭമെന്ന സൂത്രവാക്യത്തിൽ അധിഷ്ഠിതമായി തന്നെയാണ് പ്രവർത്തിക്കുന്നതെങ്കിലും അവയ്ക്കിടയിലെ കിടമത്സരങ്ങളും നിലനിക്കുവാനുള്ള പോരാട്ടങ്ങളും നമ്മുടെ അറിയുവാനുള്ള അവകാശങ്ങളെ അറിയാനുള്ള ആവശ്യത്തെ ഒരുപരിധിവരെ സംതൃപ്തിപ്പെടുത്തിയെ നിലനിൽക്കാനാകൂ.
അടച്ചുവെച്ച എല്ലാ വർത്തകളെയും പണിയെടുക്കുന്നവന്റെ സംഘടിത ശേഷിക്കുമുന്പിൽ തുറന്നുവെച്ച ചരിത്രമുണ്ടവയ്ക്ക് .അതുകൊണ്ടുതന്നെ മീഡിയ വണ്ണിനെ തടയുമ്പോൾ അത് നമ്മുടേതല്ലെന്ന ലാഘവ ബുദ്ധിയോടെ സമീപിക്കുന്നത് നമുക്ക് അറിയാനുള്ള അവകാശത്തെ നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നതിന്റെ ആദ്യ പടിയാണ് . ഇനിയങ്ങോട്ട് ഭാവിചരിത്രത്തിൽ മാപ്പെഴുതിക്കൊടുത്തു മുട്ടുവളച്ചു ചിലരൊക്കെ നിന്നാൽപോലും നമുക്ക് നഷ്ടപ്പെടുന്നത് അറിയാനും പ്രതിരോധിക്കാനുമുള്ള ഉച്ചഭാഷിണികളാണ്.