| ഡോ. നീരജ നിതിൻ
ഡോക്ടർ ജയകൃഷ്ണൻ്റെ “ഞാനും -ഞാനും” എന്ന പുസ്തകം ഈ അടുത്താണ് വായിച്ചു തീർത്തത്. തൻ്റെ പുസ്തകത്തിൻ്റെ പേരു പോലെ തന്നെ വ്യക്തിജീവിതത്തിലേക്കും അതേ സമയം ആതുരസേവനത്തിലേക്കും നിന്നു കൊണ്ടു ഒരേ ത്രാസിൽ അളവന്നുതൂക്കിയെഴുതി വെച്ചിരി്ക്കുന്ന ഒരു പിടി കഥകളാണ് ഉള്ളടക്കം. ചില കഥകൾ വീണ്ടു൦ വീണ്ടും വായിക്കുംതോറും പുതിയ മാനങ്ങളിലേക്കു സഞ്ചരിക്കാൻ ശേഷിയുള്ളവയായി എനിക്ക് തോന്നി.
ഒരോ വ്യക്തിയുടേയു൦ ജീവിതത്തിൽ അയാൾ ആടിത്തീർക്കേണ്ടതായ കുറേ കഥാപാത്രങ്ങളുണ്ടല്ലോ.പുസ്തകത്തിലുട നീളം അത്തരം വിവിധ വേഷങ്ങളിൽ, അച്ഛനായു൦ ഭർത്താവായും അതേ സമയം ഏറെ തിരക്കുകളുള്ള ഡോക്ടറായു൦, താൻ ജീവിച്ചുപോന്ന വഴിയിൽ കണ്ടു മുട്ടിയ പല മുഖങ്ങളോടൊപ്പ൦ ഓരോ കഥകളായി രൂപം പ്രാപിക്കുന്നു.
പെണ്കുഞ്ഞായതുകൊണ്ടു മാത്രം ,പിറന്നു വീഴുന്ന കുഞ്ഞിന് മാതാപിതാക്കളിൽ നിന്ന് കിട്ടാതെ പോവുന്ന പരിഗണനകൾ കണ്ട് സഹതപിക്കുന്ന എഴുത്തുകാരനെയും, അയാളിലെ ഡോക്ടറെയും വായനക്കാര൯ വേ൪തിരിച്ചെടുക്കാൻ മടിക്കു൦. ആൾകൂട്ടത്തിൽ പൊട്ടുപോലെ മാറുന്നവരുടെ വേദനകളും അത് കാലത്തിന്റെ ഫ്രെയ്മിലേക്കു ഫോക്കസ് ചെയ്തുകൊണ്ടു, നാമോരോരുത്തരും അത്തരം മുഖമില്ലാത്തവർ തന്നെയല്ലേ എന്ന് സമൂഹത്തോട് തന്നെ എഴുത്തുകാരൻ വിരൽ ചൂണ്ടുന്നുണ്ട്.
കാലചക്രത്തിന്റെ അടങ്ങാത്ത യാത്രയിൽ ചെറുതും വലുതുമായ മുഖമുണ്ടെന്നു സ്വയം നടിക്കുന്നവർക്കെല്ലാം ഈ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ ഒരു നിമിഷം സ്വയം അളന്നു നോക്കണമെന്ന് തോന്നും വിധം അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന കഥയാണ് ‘മുഖമില്ലാത്തവ൪’ .
കഥകളിലൂടെ നിസ്സാരമായി വലിയ ചിന്തകൾ പങ്കുവെക്കുന്ന ചില നിമിഷങ്ങൾ ‘ഹൃദയഗേഹം ‘ത്തിൽ അനുഭവപ്പെട്ടു. ചുവരിലെ കുത്തിക്കുറിച്ച ചിത്രങ്ങൾ കണ്ട് അത് മായ്ച്ചു കളയേണ്ടതില്ലെന്നും സര്ഗാത്മകതയുടെ വളർച്ച അടിച്ചമർത്താൻ പാടില്ലെന്നും, അത് വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറം ഒരു പിടി നല്ലോർമ്മകൾ സമ്മാനിക്കുമെന്നും ഡോ.ജയകൃഷ്ണൻ നമ്മളെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നു.
തന്റെ അനുഭവക്കുറിപ്പടികളിലൂടെ അദ്ദേഹം പങ്കുവെക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ വ്യക്തിജീവിതത്തിലേക്കും സമൂഹിക സാമ്പത്തിക , രാഷ്ട്രീയ നിലപാടുകളിലേക്കുമെല്ലാം നിശബ്ദ൦ പ്രതികരിക്കുന്ന ചൂണ്ടുവിരലായിട്ടാണ് “ഞാനും ഞാനും ” എന്ന പുസ്തകത്തെ അടയാളപെടുത്താൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് .
